Fort Lauderdale en the Everglades
16 april 2015 - Fort Lauderdale, Florida, Verenigde Staten
Al ruim 3 dagen in Florida inmiddels en nog niets van ons laten horen ... misschien wel omdat we in een van de dure wijken van Fort Lauderdale beland zijn en dagelijks verbijsterd om ons heen kijken.
Toen wij maandagochtend om 6.00 uur aankwamen op het vliegveld konden we niet veel anders bedenken dan een taxi nemen naar het hotel dat we gereserveerd hadden. Op het vliegveld zelf was geen informatie, plattegrond of advies te krijgen. De taxichauffeur wist niet waar de straat was, maar had gelukkig een TomTom.
Bij het hotel aangekomen bleek de receptie nog gesloten tot 8.00 uur, dus kozen we maar een stoeltje in de tuin. Eenmaal binnen bleken we gelukkig bekend, maar hoorden we dat we pas om 14.00 uur konden inchecken. De bagage kon blijven staan, maar wij moesten een rustig plekje zoeken tussen het Atlantic Hotel, het Hilton en nog een paar van die grote hotels. Op het strand - natuurlijk ook een optie - werd het al behoorlijk warm en wij waren daar nog niet echt op gekleed. Hadden bovendien de nacht niet geslapen i.v.m. de reis. Het werd uiteindelijk het Hilton, dat een terras had met heerlijke luxe banken en waar we koffie en broodjes konden kopen. Op die manier hebben we tot 13.30 uur lezend en babbelend doorgebracht.
Het hotel was wel prima, en op loopafstand van het strand en de boulevard. Een normale winkel is echter in de wijde omgeving niet te vinden, evenmin als een lekker restaurantje. En wij zijn niet zo goed in flaneren. We besloten om hier max 3 dagen te blijven en in elk geval een bezoek aan de Everglades te regelen, want daar waren we tenslotte voor gekomen.
Die tour bleek echter pas voor vandaag (donderdag) geregeld te kunnen worden dus is Wim gisteren gaan duiken, ik was - na een slapeloze nacht door de maagkramp, iets fouts gegeten - weer eens ziek en ons hotelverblijf hier is met 2 nachten verlengd.
Vandaag naar de Everglades geweest. Een georganiseerde tocht bleek toch veel handiger dan zelf alles regelen, auto huren, losse activiteiten regelen, etc. dus het werd een echt bejaardentochtje. Kunnen we vast wennen.
Opgehaald met een busje om 07.15 uur, naar de zuidkant van de Everglades (een gigantisch moerasgebied) waar we vervolgens met een "airboat" (moerasboot) doorheen voeren, tussen de alligators door. Een wonderlijke belevenis, want zo'n bootje vaart ook over gras- en rietvelden die dras zijn, net zo makkelijk als over het water. Na een wandeling door een mangrovebos en een bezoek aan een bijna opgedroogde rivier, waar 15 - 20 alligators bij elkaar lagen in het dunne laagje water, wachtend op de regentijd die over enkele weken gaat beginnen, de lunch.
Vervolgens zijn we op een grotere boot gestapt, waarmee we de baai uit en de Golf van Mexico opgevaren zijn, alwaar - met enige moeite - enkel zeekoeien gesignaleerd zijn (een bruinige vlek onder het wateroppervlak en één keer een snuit boven water}, een visarend die op een paal boven water (!) op haar nest zat te broeden, en we uiteindelijk vrolijke dolfijnen rond de boot zagen springen. Gelukkig!
In de afgelopen jaren ben ik mijn geloofwaardigheid m.b.t. het bestaan van dolfijnen in de natuur nl. vrijwel volledig kwijtgeraakt, nadat ik Merel en Ward zomer na zomer mee nam op een dolfijnentocht, zonder ooit zo'n beest gezien te hebben. (Dus uiteindelijk maar een keer naar Harderwijk gegaan.)
Wim heeft prachtige foto's als bewijs. Die volgen overigens later, samen met de impressie van Fort Lauderdale.
Morgenvroeg vertrekken we met de Amtrak (trein) naar Charleston SC, op advies van Jos. Een treinreis van 12 uur, dus ik hoop dat er veel te zien is onderweg. We blijven 4 dagen in Charleston, van waaruit we ook de omgeving en Savannah willen bezoeken. Dat betekent dus een auto huren en mijn eerste rijervaring in de VS, ik ben benieuwd hoe dat me gaat bevallen.
Ben benieuwd naar jullie ervaringen in de States. Ik was gisteren op een congres waar de Amerikaanse collega George Packer sprak over zijn boek The Unwinding, over het uiteenvallen van de VS aan de hand van portretten van landgenoten. Leek me heel boeiend.
Misschien passende reisliteratuur voor jullie? Liefs uit Haarlem.
Heel veel plezier!! En hou ons op de hoogte, want het is leuk jullie reisverhalen te lezen.
Dank voor jullie reacties, het is leuk om te horen dat onze verhalen gelezen worden.
En ja, we hebben allebei The Unwinding (De ontluistering van Amerika in het Nederlands) gelezen ter voorbereiding ... Werden we niet echt vrolijk van, maar is tegelijkertijd ook erg realistisch. We zijn inmiddels in Charleston SC en zien daar een grote scheiding tusen de "haves en have-nots", veel mensen zonder gebit, veel enorm dikke mensen (en kinderen), en intussen in de televisiereclames tussen het nieuws door een stroom aanbiedingen van gratis creditcards (écht helemaal gratis!), leningen en hypotheken ("omdat jij toch ook recht hebt op jouw deel van de beschikbare overvloed").
En Mieke, het is grotendeels gegaan zoals in "jouw film". Als er geen alternatief is op dat moment, dan doe je gewoon wat het meest effectief is, zo simpel is het. Ons hotel in die buurt was één van de goedkoopste hotels dat ik kon vinden, maar stond dus ook in de "hotelwijk". EN de afstanden naar andere delen van de stad zijn meteen > 10 km. Dus je doet niet even een boodschapje om de hoek, zal ik maar zeggen. Dus maak je maar gebruik van wat er wél binnen bereik is. Want Amerika is .... heel Amerikaans.
Hier in Charleston reizen wij dan ook - tot groot ongeloof van ieder die het hoort - met de bus. Vanaf ons hotel naar het oude centrum betekent dat: eerst een half uurtje lopen naar de bushalte, dan ruim een uur met de bus. En aan 't eind van de dag weer terug. En wij vooraf maar denken dat we boften met dat hotelletje vlak bij het centrum ... zoals het op de kaart leek.
Maar genieten doen we van alles tot nu toe! Liefs, Wim & Joke
http://nu.nl/wetenschap/4035009/kikker-ontdekt-sprekend-kermit-kikker-lijkt.html
Terug naar Costa Rica jongens. Die groene die je niet zag hebben ze nu ontdekt daar