POINTE DE CASCADES zondag 12 mei 2019

De rust van het Fundy Park was heerlijk … vogels en eekhoorns om ons heen, bijna geen andere mensen op de camping, wat wandelen, wat lezen, een wandelingetje naar het dorp Alma voor een biertje bij de lokale brouwerij, het was allemaal heel weldadig. We zijn nog een dag met de camper langs de Fundykust naar de Hopewell Rocks gereden, enorme rotsen die bij vloed volledig onder water verdwijnen, en aansluitend stapvoets van 18.30 – 19.30 uur op moose-jacht dwars door het Fundy Park gereden. Onze voorlopige conclusie is dat de Canadezen een beetje opscheppen over de enorme aantallen van deze elanden, maar er wellicht nog hier en daar eentje rondzwerft die zich zo af en toe laat zien, waarmee de mythe in stand blijft.

We hebben de volgende etappe vastgesteld en voorbereid met - wederom – het zoeken naar campings die al open waren. We besloten om in 2 dagen naar Quebec te rijden en die stad als eerste te bekijken. En dan enkele dagen later door te rijden naar Montreal. Via een mooie tocht, de wateroverlast omzeilend, reden we dus vanuit Fundy naar Grande Falls (de grootste watervallen van de provincie New Brunswick) en arriveerden daar nét op tijd om via de streaming app te kunnen luisteren naar de wedstrijd Ajax – Tottenham Hotspur 😀. Heerlijk geslapen, en om 10 uur weer op pad naar Quebec.

Een bijzondere tocht, met links van ons de Appalachen en aan de rechterhand de zich diep in het land uitstrekkende Lawrence Bay. En onderweg héél voorzichtig een klein waasje van groene of rode  knopjes aan de bomen, soms. Daartussen in lagen her en der nog grote bergen sneeuw. De tocht, waarvoor we de B-weg hadden uitgekozen, voerde door talloze kleine dorpen die er prachtig bij lagen. De camping in Quebec was oké, de stad kon in ± 50 minuten bereikt worden met de bus en vervolgens de pont. De bushalte bereiken, dat is een ander verhaal ….

Wij vonden Quebec een wat eigenaardige stad: oude en minder oude (nagebouwde) Franse bouwwerken, Eftelingkasteeltjes, paleizen, maar ook zgn Engelse huizen en daartussendoor gebouwen die uit het voormalig oostblok geïmporteerd lijken te zijn, allemaal door elkaar. Sommige wijkjes gezellig, andere wijken vervreemdend. Toch wel een aangename stad, alles bij elkaar genomen, waar we heerlijk gegeten hebben in Le Lapin Sauté. Konijn uiteraard.

Montreal moesten we helaas links (nou, eigenlijk rechts) laten liggen, omdat we er niet met de camper mochten verblijven (tenzij permanent rijdend) en de dichtstbijzijnde  campings erbuiten op > 40 km rijden lagen. En zo kwamen we in Pointe de Cascades terecht. Zonder openbaar vervoer naar Montreal, helaas. Een lief dorpje, maar we rijden morgen toch maar verder richting Toronto en daarna door naar de Niagara watervallen.

Aanvulling 15 mei: Wegens pijpenstelen de volgende dag lang doorgereden tot aan Darlington Prov. Parc (Ontario), zo’n 40 km voor Toronto, met een plek aan het Ontariomeer. Prachtig park, bijna niemand op camping, wegens recente grote wateroverlast nog erg modderig.  Helaas was er alleen elektra beschikbaar, geen andere aansluitingen en zéker geen Wifi. Ook onze Mifi (draagbare Wifi) werkte hier niet. Er zijn wel coyotes, wasberen, eekhoorns, woodchucks, vogels, etc. En er is op korte afstand ± elk kwartier een trein, die met het geluid van een klassieke stoomfluit zijn passage bekendmaakt. Ter completering van het geheel bleek Canadese politie uitgerekend  deze nacht om 04.00 en om 05.00 uur Amber Alerts rond te moeten zenden, en daarvoor is de ontvangst verrassend genoeg wél goed geregeld in dit provincial park 😒.
Volgende dag stapvoets over de highway dwars door Toronto (volgens Annie, onze onvolprezen Canadese Tomtom, de beste route) en meteen door naar de Niagara Falls. We prezen ons gelukkig dat het begin mei en niet al te mooi weer was, want aan het formaat van de diverse parkeerplaatsen te zien en het aantal toeristen dat nu al met bussen werd aangevoerd moet het hier zomers niet om door te komen zijn. Na 2 uur hadden we het wel gezien (mooie watervallen, jammer van de kermis er omheen) en zijn we op zoek gegaan naar een rustige camping op enige afstand. Gevonden, hier aan de rivier, op een sappig grasveld: een camping met Wifi, warme douches, wasmachines en tientallen eekhoorns. Dus blogtijd.